Een luchtige cake, een laag smeuïge banketbakkersroom, smaakvolle mokkacrème, pure chocolaatjes en een knapperige bite door hazelnootkrokant. De traditionele mokkataart kon jarenlang echt niet ontbreken op verjaardagen. Om je gasten een keuze te geven, zette je een half slagroomtaart/half mokkataart op tafel. Het zal je niet verbazen dat bijna iedereen voor de mokkataart ging. Maar waar is de mokkataart nu? Bij de lokale bakker zal je ‘m niet snel meer aantreffen. Wordt die heerlijke, pure, traditionele mokkataart met uitsterven bedreigd?
Een mokkataart en een slagroomtaart worden vaak in één adem genoemd, maar het zijn heel andere producten met een heel andere bereidingswijze.
Tegenwoordig hebben veel bakkerijen een slagroommachine. Met een druk op de knop komt er verse, opgeklopte slagroom uit het apparaat. Een ervaren bakker kan een slagroomtaart binnen slechts een kwartier af krijgen.
Een crèmetaart bereiden is wel andere koek. Daarvoor moet eerst banketbakkersroom gemaakt worden, zodat het in de botercrème kan worden verwerkt. Daarnaast draait een goede, luchtige crème zeker een half uur.
Dat is waarschijnlijk precies de reden dat bakkers mokkataarten uit hun assortiment hebben gehaald. De productietijd is veel langer dan die van een slagroomtaart. Als de bakker voor één bestelling crème zou moeten gaan draaien, zou de taart tenslotte veel te duur worden. Ook is het crèmegebak dat je vandaag de dag ziet, vooral hazelnoot- of chocoladecrème.
Omdat er toch nog veel vraag naar mokkataart is, hebben bakkers een oplossing bedacht: slagroom met een paar druppels mokka-extract! Zo is die taart nog steeds binnen een kwartiertje klaar en hebben consumenten toch hun ‘mokkataart’, al ontbreekt hier natuurlijk wel de nostalgische mokkacrème.
Mis je de echte, traditionele mokkataart heel erg? Dan zit er maar één ding op: eindeloos bakkers afstruinen, een diepvriesvariant in de supermarkt kopen of er zelf een maken. En misschien is die laatste optie nog helemaal niet zo slecht!
